büyük dinlerin sonuncusu olan bahai inancı, hoşgörülü ve insancıl anlayışa sahip olmakla ünlenmiştir; iran islamcılığının kıyımları bunu gösterdi. öldürdükleri arasında önemli bir kadın da vardır: şair tahiri 1848 yılında badasht'ta herkesin önünde büyük bir ciddiyetle çarşafını çıkardı, bir daha asla giymeyeceğini bildirerek, hem cinsiyetler arası eşitlik ilkesini hem de bütün insanlık için yeni bir günün doğmakta olduğunu ilan etti.kurretülayn (göz nuru) lakaplı tahiri 1852 yılında fırlatıp attığı çarşafla boğulacaktır. infazı sırasında, kendi ölümünün, tüm dünyadaki kadınların kurtuluşunun sonu asla olmadığı gibi, bu kurtuluşun başlatıcısı olacağını ileri sürer.
tuhaf bir şekilde, bahaiye inancındaki kurumlara kadınlar da erkeklerle aynı sıfatla seçilebilir olsalar da, evrensel adalet meclisi'ne yalnızca erkekler seçilebilir. abdülbaha bu hükmün bilgeliğinin gelecekte 'öğle ortasındaki güneş kadar berrak' kendini göstereceğini ilan etti.
kurretülayn'ın isyanının bir yüzyılı aşkın süre sonra bunca çekinceli duruma varmasına şaşıranlara, her gün okunması zorunlu üç duadan birini tavsiye edebiliriz:
"ben şahidim ey tanrı'm, sen beni seni tanımam ve sana tapmam için yarattın. şu an kendi güçsüzlüğüme ve senin gücüne, benim yoksulluğuma ve senin zenginliğine şahitlik ediyorum. senden başka tanrı yoktur. sen tehlikeden kurtaran, kendi kendine varlığını sürdürensin."