cemiyet

john steinbeck

bana her zaman garip gelmiştir: insanlarda beğendiğimiz güzel huylar; iyilik, cömertlik, açık kalplilik, dürüst ve anlayışlı oluş, hassasiyet hep bizim cemiyet düzenimizde başarısızlığın dostlarıdır. şiddetle eleştirip beğenmediğimiz sertlik, ihtiras, kazanç hırsı, aşağılık bencillik ve menfaatperestlik de başarıyı, şöhreti sağlayan etkenler oluyor. biz insanlar, birincisinin hayranı olduğumuz halde ikincisinin sonuçlarına bayılırız. karnı doymayacak olduktan sonra iyi olmayı kim ister?

mesele karın doyurmak da değil. bu bambaşka bir şey. dünyayı elde etmek için benliğimizi satmak tamamen içimizden gelen, hemen hemen istisnası olmayan bir durumdur; ama bunun da istisnaları yok değil.