insan tarihi boyunca seçkin kitle seçilmiş olma özrüne sığınmıştır hep. ama zaman tek bir özür tanır.planlanmış bir dünya ölü bir dünyadır.
hepimiz gerçeklikten kaçarız. bu, homo sapiens'in temel tanımıdır.
ölüm nesnelerin doğasında değildir, onların doğasıdır. ama ölen biçimdir. madde ölümsüzdür. varoluş dediğimiz birbirinin yerine geçen bu biçimler silsilesinin içinden bir tür yeniden doğuş geçer.
kapısındaki mutlu hizmetçi mutlu bir evin en iyi göstergesidir.
yabancı biri, hem de karşı cinstense, genellikle en az önyargılı olan yargıçtır.
hepimiz şiir yazarız; ama şairler bunu kelimelere dökerler.
insanları, daha onlara yürümeyi öğretmeden koşturmakla mutlu edemezsiniz.
tekvin büyük bir yalan; ama aynı zamanda muazzam bir şiir; ve altı bin yıllık bir rahim milyonlarca yıllık bir rahimden çok daha sıcaktır.
tıbbın yarısı hastanın doktora olan güvenidir.
fakirleri hiçbir şey havadan gelen para kadar sarsmaz.
vermek yapılabilecek en iyi şeydir.
zamirler insanların uydurduğu korkunç maskelerdir.
unvan taşıyan cüzdan taşımaz.
bebek bekleyen annelerin o ağır, telaşsız yürüyüşünde bir şeyler vardır; dünyanın en yumuşak kibri olsa bile bir kibir.
talih zorlu bir işverendir; hayal gücüne, iyiliğiyle bağlantılı olarak neler kaybedeceğini gösterir.