franz kafka
yarın, bütün inanılmazlığına karşın, her şeyin görülebildiği bir gündüzün başlayacak oluşu ne mutluluktur!
bilincin darlığı, toplumsal yaşamın bir gereğidir.
sen çıkmaktan vazgeçmedikçe, basamakların sonu gelmez, senin yukarlara tırmanan ayaklarının altında onlar da yükselip durur.
akıl denen şeye yeniden saygınlığını kazandırmak gerekiyorsa eksiksiz bir girişim olmalı bu.
yaşamınızdaki bütün saçma olaylar, özellikle bunların en saçmaları bir nedene oturtulabilir, öyle büsbütün değil kuşkusuz -işin şeytanî tarafı da burada- ama kendini tatsız sorulara karşı korumak için yeter bu kadarı.
bütün erdemler kişisel, bütün kötülükler toplumsaldır. toplumsal erdem gözüyle bakılan şeyler, örneğin sevgi, bencil olmayış, hakkaniyet duygusu, özveri, gücünü şaşılacak ölçüde yitirmiş toplumsal kötülüklerdir.
benim mutsuzluğum sallanıp duran bir mutsuzluktur, dokunulmayagörsün, dokunanın üzerine yıkılır hemen.