yaz sabahları uyanmayı severim
bütün ağaçlarda kuşlar öterken
uzakta bir avcı av borusunu çalar
tarla kuşu şarkıma eşlik ederken
ah! bunlar ne güzel arkadaşlıklar
ama bir yaz sabahı okula gitmek yok mu
ah, o sürüp götürür bütün sevinçleri
çocuklar, hoyrat bir bakışın altında
iç çekerek, korkarak, tükenmiş geçirir saatleri
ah! o vakitler bırakırdım kendimi
ve sıkılır dururdum saatlerce
ne kitabımdan bir zevk alırdım
ne de bilgi çardağı altında olmaktan
yorulurdum bu kasvet sağanağından
neşelenmek için doğmuş bir kuş
nasıl şakısın kafes içinde
nasıl olur da korkan bir çocuk
gençliğinin baharını unutup
indirmesin uysal kanatlarını?
ah baba, ah anne, donarsa filizler
sürüklenip giderse tomurcuklar
ve narin bitkiler bahardaki
neşelerinden soyulursa
kederler içinde, kaygı içinde
ya nasıl getirsin yaz, yaşama sevincini
ya nasıl çıksın ortaya yazın meyveleri
dertlerin yıktığını nasıl onaralım ki
nasıl kutsayalım olgunlaşan yılı
esip dururken kış rüzgârları