gerçek müzik sessizlikte oluşur.ben yayımı çekince, hayat dolu yüreğimin küçücük bir parçasıdır kanattığım. benim yapmakta olduğum şey, içinde hiçbir günün boşa geçmediği sıkıdüzen bir yaşamdan başka bir şey değildir. ben yazgımı yerine getiriyorum.
ah! çocuklarım, ben beste yapmıyorum! hiçbir zaman hiçbir şey yazmadım. bunlar çoğunlukla geçmişteki bir adı ve bir zamanlar yaşadığım zevkleri anımsayarak uydurduğum kutsal su kapları, su mercimekleri, yaban karanfilleri ve capcanlı minik tırtıllardan aldığım esinlerdir.
kapının tokmağını çaldı. elle işlenmiş tahtadan dar bir kapıydı bu. saint-germain-l'au-xerrois'nın çanının sesi duyuldu. yaşlı bir kadın başını uzattı. alnının üstünde benekli bir eşarp bağlamıştı. mösyö baugin'in atölyesinde sobanın yanma geçip oturdular. ressam bir masa resmi yapmaktaydı: yarısına kadar kırmızı şarap dolu bir kadeh, yatık duran bir luth, bir müzik defteri, siyah kadife bir kese, en üstteki sinek vale olan oyun kağıtları, üzerinde, içinde üç karanfil bulunan vazo duran bir satranç tahtası ve atölyenin duvarına asılmış sekizgen bir ayna. "ölümün alıp götürdüğü her şey işte bu karanlıktadır," diye fısıldadı sainte colombe öğrencisinin kulağına. "bize elveda diyerek yok olan dünyanın bütün zevkleri işte bunlardır."