lao-tzu mavi bir öküzün sırtında dolaşırdı.ateşle suyun birbirine karıştığı gizli yere çıkan çelişki yollarını kat ederdi.
çelişkinin içinde hem her şey hem de hiçbir şey, hem yaşam hem de ölüm, hem yakın hem de uzak, hem önce hem de sonra birlikte bulunuyordu.
köylü filozof lao-tzu'ya göre bir ulus ne kadar çok zenginse, o kadar çok fakirdi. ve savaşı tanıdıkça barışın öğrenileceğine inanıyordu, zira zafer acının içinde yaşıyordu:
"her eylem tepkileri beraberinde getirir.
şiddet her zaman geri teper.
orduların kamp yaptıkları yerlerde sadece böğürtlen ve diken biter.
savaş açlığı çağırır.
fetihten zevk duyan kişi, insan acısından zevk duyan kişidir.
savaşta öldürenler, her fethetmeyi bir cenaze töreniyle kutlamalıdırlar."