vahşet dünyasında zor ne ise uygarlık dünyasında para odur.sürekli parasızlık er geç bir felaket getirir, ister bireyde ister toplumda olsun.
yoksul her yerde biraz yabancıdır, kendi evinde bile.
sonsuza dek tahtında kalacak yalnız bir hükümdar tanırım: para. kim olursak olalım onun egemenliğini tanımak zorundayız.
sözlerimize bakarsak hepimiz eşitlik isteriz; ama insanların bir kısmını ayaklar altında görmek pahasına diğer kısmını başında taşımaya razı olmayacak kimse yoktur.
cebin delik ve cüzdanın boşsa boşuna üzülme, uyumlu yürüyemezsin.
"ulus bitti! memleket mahvoldu!" diye haykıranları inceleyiniz. ya yüreklerinde memuriyet özlemi vardır ya ceplerinde para yoktur.
herkes satılık olamaz ama her şey satın alınabilir, fiyatını iyi saptamak koşuluyla.
özellikle akraba konusunda nitelik niceliğe tercih olunur. zengin bir amcası olan kimsesiz sayılmaz. aksine yükselememiş bin dayınız olsun, toplum içinde kimsesiz tanınırsınız.