kralların ellerinin en uzak noktalara dek ulaşabildiğini sıkça duymuşuzdur; keşke kulakları da o kadar uzak noktalara ulaşabilseydi.prenslerin bebekliklerinde, çocukluklarında ve gençliklerinde pek çok olağanüstü düşünce ve bilgelik örneği sergiledikleri, insanları şaşırtan ve kendilerine hayran bırakan sözler söyledikleri anlatılır. bu denli umut vaat eden prensin ardından bu denli utanç verici kralın gelmesi ne tuhaftır! bu prensler erken yaşta ölmüş olsalar, olağanüstü bilgelik ve erdem örnekleri olurlardı. yaşadıklarındaysa, gene gerçekten olağanüstülük taşıyorlar; ama başka türden bir olağanüstülük oluyor bu.
politika, sözcüğün en yaygın kullanımı açısından bakıldığında, yozlaşmadan başka bir şey ifade etmez; dolayısıyla iyi bir kralın ya da iyi bir bakanın işine yaramaz. işte tam da bu nedenledir ki, saraylar politikayla dolup taşar.