emil cioran
içgüdülerimize karşı bir meydan okuma, kısa ve mucizevi bir başarı, derin icaplarımızın karşı kutbundaki bir istisna hali olan liberalizmin eğretiliği buradan gelir: ona doğal olarak yatkın değilizdir: sadece kuvvetimizin yıpranması bizi liberalizme açık kılar. bir tarafta yücelmek için öte tarafta bozulmak zorunda olan ve erken yaşta çökmediği takdirde hiçbir temsilcisi kendini "insani" ilkelere uydurmayan bir soyun sefaleti. sönmüş bir ateşin, bir dengesizliğin, enerji fazlası değil de noksanlığının sonucu olan hoşgörü, gençlere cazip gelemez. siyasi mücadelelere zarara uğramadan karışılamaz; çağımız, kanlı görüntüsünü o ilkelerin tabulaştırılmasına borçludur: yakın geçmişteki sarsıntılar o ilkelerden, onların bir yanılgıyla çiftleşmesi ve bu yanılgıyı kolayca fiiliyata dökmesinden doğmuştur. bir katliam ümidi ya da fırsatı verin gençlere; sizi körlemesine izleyeceklerdir.