bir hristiyan şöyle der: "herkes iyi olsa herkes mutlu olurdu."bir sosyalist şöyle der: "herkes mutlu olsa herkes iyi olurdu."
bir faşist şöyle der: "herkes devlete itaat etse herkes hem mutlu hem iyi olurdu."
bir lama şöyle der: "herkes benim gibi olsa mutluluk ve iyiliğin önemi kalmazdı."
bir hümanist şöyle der: "mutluluk ve iyilik daha fazla çözümleme gerektirir."
bu sonuncusu en az yadsınabilir olan görüştür.