2.03.2019

özlem

meša selimović

yükseldiği ölçüde yalnızlığa gömülür insan. 

tatlı söz; kökü yerin derinliklerine, dalları da göğe doğru uzanan güzel bir ağaç gibidir. 

dünyada nedenini aramak, açıklamak gereği olmayan biricik şey sevgidir.

çevremizdeki mutsuzluğun nedeni, herkesin layık olduğu düzeye erişememiş olduğunu düşünmesi ve karşısındakini rakip kabul etmesidir. insanlar hayatta başarı sağlayamayanları küçümser, kendilerinden üstün olanları da çekemezler. huzuru arıyorsan küçük görülmeye, savaşı kabul ediyorsan nefret etmeye alışmalısın.

lanetlenmiştir insan, geçmediği yolların özlemini çeker her zaman. 

her şeyin başlangıcı ve sonu olan zaman üzerine yemin ederim ki, herkes her zaman zarar içindedir.