büyük ve üstün kişilerin düşüncesi evrenseldir, yerel değil.büyük ve üstün insanın yolu gerçekliktir. yemek onun hedefi olamaz. kıtlık olduğu zaman bile çift sürülebilir. böylece, bilgi ile kazanç elde edilebilir. üstün insan yoksul kalacağı için değil, gerçeği elde edemeyeceği için endişe duyar.
büyük ve üstün insan dünyada bir şeye karşı ne düşkünlük gösterir ne de onu küçümser. o, doğru şeyi izler.
büyük ve üstün insan erdemi, küçük insan ise rahatını düşünür. üstün insan yasalar üstüne kafa yorar, küçük insan ise kendi çıkarına bakar.
üstün insan, söz söylemeden önce uygulamaya geçer. sonra uygulamasına göre konuşur.
iyi ve üstün insanlar dünyayla yadsıyarak, bağlılıktan kaçınarak bağ kurar. bağlantı kurmamalarının yolu başkalarına adil davranmaktan geçer.
işlerin yapılmasında esas madde inceliğe egemen olursa o işte güzellik olmaz. incelik esas maddeye galebe çalarsa o işte derinlik olmaz. fakat incelik ve esas madde birbirine eşit ise o zaman büyük ve üstün insana sahip oluruz.
büyük ve üstün bir insan kuyu içine atılmış olabilir. fakat o, başkalarını oraya göndermez. o, aldatılabilir ama başkalarını tuzağa düşürmez.
büyük ve üstün insan kendini bilgiye verir, ilkelere bağlı kalır ve sınırı aşmaz.
büyük ve üstün insan her zaman memnun ve rahattır. küçük insan ise her zaman üzüntü ve telaş içindedir.
büyük ve üstün insan üç şeye önem verir: dikkatsiz ve düşüncesiz davranışlardan sakınma, yüz ifadesinde içten olma, kaba ve adi sözlerden uzak durma.
o, tehlikeli ülkelere gitmez. karışıklık içinde olan yerlerde bulunmaz. gerçek ilkeler o ülkede egemen olduğu zaman kendini gösterir. bu ilkeler orada yoksa o, kendini gizler.