muallim naci
bir felaketzedeyi en fazla, teselli eden ağlatır.
ah, insan böyle gafil olmasa da daima herkese iyilik etse ne kadar kazanacak!
"bir damla gözyaşı, ebedi saadetin vesilesi olabilir."
makbule, pek güzel bir kızdı ya da bana öyle görünüyordu. zaten iş görünüştedir. hakikati -çocuklar şöyle dursun- çoğunlukla çocuk babaları bile göremezler.
bu hatıraları niçin yazdığımı sorsalar belki de hiçbir cevap vermeye lüzum görmem. arzu ettim, yazdım. diyelim ki bu da bir nevi çocukluktur.
"ya hâlîye'l-bâl, kad belbelet bi'l-bilbâli bâl" (tantaranî)
(ey gönlü aşk derdinden uzak kişi, gönlümü aşka salıp allak bullak ettin)