halk, yalanla avutanı, gerçek ile korkutana yeğler.bir ulus için herçek çöküş eseri odur ki içerisinde gelişmeye elverişli ruhların gelişmesini engeller.
halkı umutlu oldukça bir toplum ölmez. en kötü yönetim, halkı umutsuzluğa düşürendir.
halkın takdirine dayanarak üstün kişilere değer biçmek, ayak parmaklarından kafa hakkında görüş toplamaya benzer.
halk, iyi anladığına değil, iyi işittiğine inanır. ona bağırmalı.
halk sanır ki ayın on dördü kendisine boğaziçi'nde mehtap safası hazırlamak için gelir.
halk, çocuk gibidir; her zaman gürültü ister. gürültülü eğlenceyi, gürültülü yası ve hatta gürültülü yönetimi sever.
bizim ülkede söyleyeni değil, bağıranı dinlerler.
halk, her dönemde ve her yerde, ateşle ışığı yanlış anlamıştır. her kensidini yakanı güneş sanır.
halkın ezici çoğunluğu aptallığı sayesinde ve ancak küçük bir azınlığı zekâsı sayesinde geçinir.
halkın tat alma duyusu gerçeğin tadından hoşlanmaz.
gerçek bile ayak takımına düşünce değerden düşer.
ı. dünya savaşı'nda almanların yenileceklerini kestirenlerimiz ancak yüzde, binde bir kişi idi: işte çoğunluk oyunun değeri.
körler, el ele de yürüseler, er geç düşecekleri ya bataklık ya uçurumdur.