16.05.2019

mektup

peride celal

dünya güzel, insanlar kötü. her şey bozuluyor, çok çabuk bozuluyor.

her ölüm, hiç beklenmeyen bir başka ölümün habercisidir. arkada kalanlara küçük bir selam, bir işaret, "avanti, avanti" diyen.

psikanaliz, kendisini tanımayı bilmeyen insana, bilgisizliğe karşı tutulan yol gösterici bir ışıktır.

psikanaliz, hastayı düşünceyle kavrayıp ona sezgilerle yaklaşılan garip bir serüvendir.

biz ruh doktorları da bir bakıma oyunculara benzeriz. hastalarımızın karşısında sahne alırız.

iyi bir ruh doktoru hiçbir zaman şaşırmaz.

insanlar giyindikleri zaman değişiyorlar. kötülükleri, tutkuları, sanki taktıkları kravatlar, giydikleri ceketler, gömleklerle birlikte geçiriyorlar sırtlarına.

acıların başka çareleri de vardır. yaşamak biraz, gönlünüzce dinlenerek.

catherine david: "belki karanlık indiğinde, belki karabasanlarla boğuştuğunuzda, fırtına yaklaştığında ve gökyüzünde bulutlar birbiri üstüne yuvarlandığında, belki pencerenin ardında rüzgâr uluduğunda, belirsiz görüntüler perde arkalarında kımıldadıklarında, belki kepenkler gıcırdadığında. işte o zaman biri konuşmaya başlarsa aydınlıklar açılır birdenbire."