uçurum

peride celal

insanlar delirdiler. yakıp yıkıyorlar dünyayı. orada burada savaşlar, bir avuç toprak için cinayetler, özgürlüklere faşist baskısı, daha bir sürü canavarlıklar sürüp gidiyor. içimizdeki çocuğu yok ettik, onun saflığını saklayamadık, aydınlıklar alaca karanlığa dönüştü. doğayı bile kirletmeyi başardık sonunda. gökyüzünü deldik, nehirleri, denizleri pislettik, suları zehirledik.

umutsuz insanlar, yüksek katlardaki büyüklerin kapıları önlerinde bekleşiyor ve içlerinden çoğu -direnerek can sıkanlar- hemen psikiyatri hastanelerini boyluyorlar.

ah gene çocukları öldürmüşler, ah gene dağlarda çatışmalar, kocamış insanlar, parça parça, bebeler kanlı kundaklarda. ekonomik, sosyal kokuşmuşluğun içinde nereye basacağını şaşırmış bir toplum. tutucuların, çıkarcıların ayaklarının altında uçuruma doğru yuvarlanan dünya!