sevan nişanyan
bir yeri yönetebilmek için oranın vilayetindeki seçkinlerin, ileri gelenlerinin seninle duygu ve çıkar birliği olması gerekir. bunu kaybedersen bir müddet polis gücü ile götürürsün işi, sonra da pes edersin. türkiye bu savaşı büyük olasılıkla kaybetmiştir, bu noktadan sonra sadece daha çok kan dökülecek. sırbistan, bulgaristan, arnavutluk'ta ne olduysa o olacak.
milliyetçiliğin iyi bir şey olduğunu düşünmüyorum, kürt milliyetçiliğinin de iyi bir şey olduğuna inanmıyorum. keşke türkiye, ermenistan, suriye ve kürdistan'ı kendi sınırları içinde yaşatabilecek bir basirete sahip olsaydı. ulus devlet kimseye fayda getirmemiştir. 19. yüzyılın sonunda ermenilerin önde gelenlerinden biri "erzurum'da kral olmaktansa, istanbul'da vezir olmayı tercih ederim." der. benim bakış açım da budur. keşke rumlar, ermeniler türkler, araplar, kürtler birlikte yaşayabilseydi. ulus devlet felaket getirmiştir. yunanistan bağımsız oldu da ne oldu? istanbul'a sahiptiler, kaybettiler, yunanistan'da bağımsızlıktan sonra yüz yıl kan banyosu sürdü. bağımsızlık, ulus devlet güzel bir şey değil. ulus devlet insanların özgürlüğünü, ufkunu, ekonomik fırsatlarını daraltıyor. türkiye, ulus devlet felaketine sürüklenmeseydi bugün daha uygar bir yerde yaşıyor olurduk. yazık ki bu süreç hâlâ devam ediyor ve maalesef kürt bağımsızlığı da muhtemelen engellenemeyecek.