dan brown
gerçek, sadece ölümün gözlerinden görülebilir.
"cehennemin en karanlık yerleri, buhran zamanlarında tarafsız kalanlara ayrılmıştır." (dante)
geçmişte verdiğimiz kararlar geleceğimizin mimarıdır.
her zaman böyle olmuştur: ölümün ardından doğum gelir. cennete ulaşmak için insanın cehennemden geçmesi gerekir.
tarih boyunca, tabii ki incil dışında hiçbir yazı, resim, müzik veya edebiyat eseri, ilahi komedya kadar alıntılanmamış, taklit edilmemiş, dönüştürülmemiş ve onurlandırılmamıştır.
karanlık bir tünelde yüzerken nefessiz kaldığın dönüşü olmayan bir nokta gelir. tek çaren, bilinmeyene doğru ileri yüzmek ve bir çıkış olması için dua etmektir.
hiçbir şey, amacı olan bir dehadan daha yaratıcı, daha yıkıcı değildir.
dâhiliğin muhataraları olmalı. bu özel zekâlar çoğu zaman, duygusal olgunluğa erişememek pahasına, istedikleri şeye başkalarından daha fazla yoğunlaşabilirler.
insan aklının hiçbir şey düşünmemesi fizyolojik olarak imkânsızdır. ruhun duyguya ihtiyacı vardır ve ister iyi ister kötü olsun, bu duygu için yakıt aramaya devam eder.
"bir insan hiç olmadıkça, tanrı ondan hiçbir şey yapamaz." (martin luther)
dünyadaki en kötü yalnızlık, yanlış anlaşılmaktan ötürü yalnız bırakılmaktır. insanın gerçekle bağlarını koparabilir.
eski bir söz vardır. genellikle dante'ye atfedilir: "bu geceyi unutma. çünkü sonsuzun başlangıcıdır."
tehlikeli zamanlarda, harekete geçmemekten daha büyük bir günah yoktur.
bir mucize olduğun gerçeğini asla unutma.