carlos fuentes
fikirler hiçbir zaman tam olarak gerçekleşemez. zaman zaman geri çekilirler, bazı hayvanların yaptığı gibi kış uykusuna yatarlar, tekrar ortaya çıkmak için uygun anı kollarlar. düşünce uygun zamanı bekler bir zaman ölü görünen bir fikir başka bir zaman yeniden doğar. ruh taşınır, çoğalır, bazen yerini başkası alır; kaybolur, kişi onun öldüğünü sanır, yeniden ortaya çıkar. aslında, söylediğimiz her kelimede kendisini belli eder. unutuluşla ve hatıralarla örülmemiş tek bir kelime bile yoktur, her kelime hayallerle ve başarısızlıklarla renklenmiştir. yine de, yakındaki bir yeniliğin taşıyıcısı olmayan tek bir kelime yoktur. söylediğimiz her söz aynı anda bilmediğimiz bir kelimeyi bildirir; çünkü biz onu unutmuşuzdur. çünkü onu arzulamışızdır. aynısı bedenler için de geçerlidir, yani madde için. her madde daha önceki varlık biçiminin ve yok olduğu zaman alacağı sonraki varlık biçiminin ruhunu taşır içinde.
